Królowa wśród kwitnących pnączy – wisteria chińska zwana również glicynią lub słodlinem ma piękne kwiaty o pastelowych kolorach. Przy odpowiedniej pielęgnacji glicynia może kwitnąć nawet dwukrotnie podczas sezonu, ozdabiając Twój ogród okazałymi kwiatostanami przypominającymi kiście winogron. Jako pnącze roślina ta świetnie sprawdza się w roli nasadzenia dekorującego pergole, altany czy balustrady. Dowiedz się więcej o tej pięknej roślinie, dzięki której będziesz mógł stworzyć w swoim ogrodzie istny zakątek czarów.
W ogrodzie warto posadzić też milin. Przeczytaj więcej o tym pnączu – Milin amerykański – wymagania dotyczące uprawy.
Wisteria – charakterystyka rośliny
Oryginalnie pnącze pochodzi z Japonii, Chin, Korei i wschodu Stanów Zjednoczonych gdzie rośnie dziko. W naszym klimacie najczęstszą spotykaną odmianą glicynii jest odmiana japońska i chińska. To długowieczna roślina ozdobna o szybko rozrastających się i drewniejących pnączach i przepięknie pachnących kwiatach. Najczęściej widzimy fioletowe kwiaty wisterii, ale spotyka się także różowe, niebieskie i białe. Glicynia po przekwitnięciu jest nadal bardzo okazałym pnączem z gęstym pierzastym listowiem, które opada na zimę.
Najpopularniejsze odmiany wisterii
W naszym kraju najczęściej uprawia się azjatyckie odmiany glicynii i ich pochodne wyhodowane już w Europie. Do tych europejskich na uwagę zasługują niemiecka odmiana Blue Dream o pięknych niebieskich kwiatach oraz polska Ludwik Lawin o jasnoniebieskofioletowych kwiatach.
Na uwagę zasługują też różowe japońskie odmiany glicynii – Honbeni oraz Kuchi-beni. W Polsce znane są ponadto stare japońskie odmiany o fioletowych kwiatach – Multijuga, Murasaki Noda, Royal Purple, Domino oraz Violacea Plena. Odmiany kwitnące na biało to Shiro-noda, TexasWhite i Nivea.
Trująca roślina – glicynia
Choć niezwykle piękna, jest trująca, dlatego nie polecamy jej jako pnącze do ogrodu, gdzie często bawią się małe dzieci. Jeśli glicynia jest już w ogrodzie, musisz pamiętać by pilnować swoją pociechę by nie zrywała kwiatów ani tym bardziej nie częstowała się nimi. To samo tyczy się zwierząt domowych.
W zasadzie cała roślina jest trująca dla ludzi i zwierząt, ale najbardziej toksyczne są nasiona. Wszystko przez zawarte w glicynii toksyczne związki takie jak glikozyd, wisterin i toksyczna żywica. Objawy zatrucia to przede wszystkim nudności, ból brzucha, wymioty oraz biegunka, dlatego jeśli chcemy uniknąć tych niemiłych konsekwencji, lepiej nie traktujmy glicynii jako smakołyku.
Jeśli masz dzieci lub zwierzęta i wolisz nie ryzykować uprawy glicynii w swoim ogrodzie, znajdź inny krzew kwitnący. Przeczytaj o różnych odmianach w artykule: Krzewy kwitnące do ogrodu.
Kiedy sadzić glicynię?
Glicynię z nasion można siać praktycznie cały rok. Doniczki z siewkami trzymamy w ciepłym miejscu, zaleca się także podlewanie ich ciepłą wodą. Po wykiełkowaniu siewki trzeba pikować do osobnych doniczek. Dla niecierpliwych zalecamy kupno trzyletnich sadzonek, które można zasadzić bezpośrednio w ogrodzie. Do gruntu sadzimy sadzonki 2-3-letnie. Najbardziej odpowiednia pora ku temu to wiosna.
Wisteria – uprawa i pielęgnacja
Ponieważ słodlin jest egzotycznym pnączem z Azji, woli nasłonecznione stanowiska południowe. Posadzona w półcieniu glicynia również sobie poradzi, ale będzie miała znacznie mniej kwiatów, niż gdyby rosła w pełnym słońcu. Gleba z kolei powinna być żyzna, próchnicza i przepuszczająca. Ponadto nie powinna zawierać w swoim składzie zbyt dużo wapnia. Wisteria lubi raczej kwaśne gleby, a nawożona hummusem odwdzięczy się pięknym kwiatostanem. Glicynię nawozimy fosforem i potasem. Azot roślina jest w stanie sobie sama dostarczyć dzięki bakteriom korzeniowym. Bardzo ważna rzecz – roślina źle znosi suszę, dlatego bardzo ważne jest podlewanie pnącza podczas skąpych w opady miesięcy letnich.
Jeśli mogę coś zasugerować – dobrze wybierz miejsce dla swojej glicynii. To pnącze rozrasta się naprawdę bardzo szybko, więc odradzam sadzenie go np. przy rynnach, po których może się wspinać i zwyczajnie je uszkodzić. Glicynii zapewnić trzeba solidną podporę w postaci pergoli, rusztowania czy to z drewna czy metalu lub pręta po którym roślina może się swobodnie piąć.
Zobacz także pnącze Clematis – powojnik górski.
Glicynia dobrze radzi sobie w naszym klimacie, aczkolwiek należy ją osłaniać przed chłodem w zimę. Zwłaszcza na początku naszej uprawy wisteria jest szczególnie narażona na niskie temperatury i grozi jej przemarznięcie. Dlatego zaleca się przykrywać główny pień rośliny agrowłókniną lub matą ze słomy.
Przycinanie glicynii
Chcąc cieszyć się cudownym kwiatostanem wisterii, musimy ją regularnie przycinać. W przeciwnym razie roślina całą swoją energię przeznaczy na pędy i liście, rozrastając się w niekontrolowany sposób. Mało tego – nie przycięte pnącze nie będzie kwitnąć. W ciągu jednego sezonu pnącze może wydłużyć się nawet o 3 metry! Umiejętne przycinanie nie tylko pozwoli roślinie zachować pożądany przez nas kształt, lecz wspomoże jej rozkwit.
Glisteria wytrzyma nawet najbardziej radyklane cięcie, a młode pędy jest w stanie puścić nawet z grubszych pni. Cięcie wykonujemy późnym latem. Dlatego bez zbędnego marudzenia możesz wziąć sekator w dłonie (jeśli akurat czytasz to w powiedzmy sierpniu) i przystąpić do dzieła.
Zasada numer jeden – wszystkie pędy bez liści są do usunięcia. Nowe pędy należy skrócić o połowę. Na przyciętych pędach będą wyrastać kolejne odrosty – tymi zajmiemy się z kolei pod koniec lutego. Skrócimy je wówczas o 3-5 oczek. Jeśli przytniesz pędy przy najwyższym pąków – będziesz miał więcej kwiatów.
Prawidłowe cięcie wisterii spowoduje, że możesz oczekiwać kwitnienia pnącza dwa razy w roku. Pierwszy raz glicynia obsypuje się kwiatami na przełomie maja i czerwca, a drugi raz między sierpniem a wrześniem.